İşim gereği hergün onlarca telefon görüşmesi yapıyorum.Memleketimizin hemen hemen her ilinden arayanlar oluyor.Bir İtalyan şirketi olmamız vesilesiyle görüşmelerin içine bir de yurtdışından arayanlar eklenince tam Cem Yılmaz'lık bir şov çıkıyor ortaya :)
İnsanlar arası iletişim sadece benim işim için değil her iş için olmazsa olmaz bir unsur.Ama nedense bazı insanlar bu ilişkilerin içine fiberoptik kablolar girince iletişim kurmakta oldukça zorlanıyorlar.Bakınız aşağıya :)
Arayan Kişi :''Eyi gunler''
Ben :''İyi Günler.''
Arayan Kişi :''Ben Ali beynen goruşecektim.''
Ben :''Tabii nerden arıyorsunuz?''
Arayan Kişi :''Ankesörlü telefondan arıyom bacım''
Ben :Gülmemek için kendimi zor tutmama gerek yok.Zaten patlıyorum o anda.(Başka biri de evden arıyom abla demişti:)
Birgün de fct numalarından biri çalıyor,açıyorum telefon yüzüme kapanıyor.Birkaç kez aynı işlem tekrarlandı. 10-15 dakika sonra telefon tekrar çaldı.Ahizenin karşı tarafındaki ses sinirli bir şekilde ''üle abem ben seni çaldırıyom çaldırıyom,sen ne aremeyon beni'' dedi.Bu hat bir şirket numarası beyfendi ben sizin çaldırdığınızı göremem dediğimde de telefon yüzüme kapandı.Hemcinslerim bana kızabilir ama telefonda konuşurken kadınlar erkeklere oranla daha çabuk sinirleniyor ve çirkinleşiyor.
Demem o ki,halimiz bu.Yüzyüze konuşurken hadi karşındakini görüyorsun nasıl biridir biliyorsun.Telefonla arayınca karşında konuşan hakkında hiçbir fikrin yok,ne tür bir tepkiyle karşılaşacağını bilmiyorsun.
Bence okullarda bu tür eğitimlere ağırlık verilmeli.İnsan ilişkileri pi sayısı kadar,ekvator kadar,imparatorluklar kadar,anatomi kadar önemli çünkü.Ne olursanız olun,hangi mesleği icra ediyorsanız edin iletişim yeteneğiniz yoksa hep bir adım geridesiniz.İletişim bence olmayacak bir işi bile oldurur.Onun için eğitim şart :)
Hörmetler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder