2011

Bu sene dibe vuruşu gördüm...
Tekrar yükselişe tanıklık ettim...
Arkadaşlarımın hayatımdaki değerini bir kez daha anladım...
Paranın varlığının ve yokluğunun bir insanı nasıl çirkefleştirdiğine birçok kez şahit oldum...
Bu kişi iyidir dediğim insanları hiç tanımadığımı anladım....
Geçmişe dönmeyi en çok bu sene istedim...
En çok bu sene empati yaptım ve bu kadar çok empati yapmanın ruh sağlığıma olan negatif etkilerini fark ettim...
Egonun bir insanın benliğini nasıl yok ettiğini ve nasıl mide bulandırdığını gördüm...
Tekme tokat dövmek istediğim,yüzüne bakılmayacak insanlara nasıl tahammül edeceğimi öğrendim...
Başı örtülü bir kadına başı açık olanların inançsız olmadığını,onların da müslüman olduklarını anlatamadım...
Başı açık bir kadına da başı kapılı olanların yobaz olmadığına,gerici olmadığına inandıramadım...
En çok bu sene üzüldüm insanların dış görünüşleri ve dini inançları yüzünden birbirlerine bu kadar önyargılı davranmalarına....
En çok bu sene oğluma yetemediğim için üzüldüm....
En çok bu sene diyabeti ihmal ettim...
En çok bu sene bu şehirden kaçıp gitmek istedim...
En çok bu sene çocuk olmayı çok istedim ve sanırım en çok bu sene ağladım....